Κάθε χρόνο τέτοια εποχή έχουμε μια εσωτερική αναζήτηση κι έναν απολογισμό. Τι ήρθε, τι πέρασε, τι θα έρθει. Εφέτος είναι πιο πολύπλοκα τα πράγματα λόγω φόβου και περιορισμού. Εφέτος λοιπόν όλες μου οι σκέψεις είναι γύρω από το "εγώ". Περίεργο!
Ο χρόνος μου λοιπόν, δεν είναι μόνο ο εξωτερικός, είναι και ο εσωτερικός.
Απολογισμός της ζωής μου, μια σημαντική αλλαγή της ανθρώπινης ψυχής.
Φαντάζομαι όλοι, όταν φτάσουν εδώ αντιμετωπίζουμε τον άλλον εαυτό μας.
Σιγά σιγά ή και ξαφνικά αρχίζουμε να μην αισθανόμαστε καλ
ά, να μην είμαστε ικανοποιημένοι, να τα βλέπουμε ανήσυχα. Κάνω τον πρώτο «απολογισμό» και βασανίζομαι από προβληματισμούς και αμφισβητήσεις.
ά, να μην είμαστε ικανοποιημένοι, να τα βλέπουμε ανήσυχα. Κάνω τον πρώτο «απολογισμό» και βασανίζομαι από προβληματισμούς και αμφισβητήσεις.
Πολλά από αυτά που πίστευα και θεωρούσα σωστά και έκανα μέχρι τώρα φαίνονται ανούσια, ή και λανθασμένα.
Συνεχίζω πιο βαθιά στη σκέψη.
Ο άνθρωπος γερνάει όταν σταματά να κάνει όνειρα. Δεν σταμάτησαν τα όνειρα απλά άλλαξαν, λέω!
