George Redhawk doesn’t let his blindness stop him from creating surreal, morphing GIFs. He began to lose his vision while teaching medicine, including phlebotomy, but the disability forced Redhawk to give up his trade after four years. Suffering from visual distortions created by his mind trying to fill the gaps in his vision, he turned to computer technology to create “The World Through My Eyes” series.
“Following the loss of most of my vision, I began to explore this medium as a means to express the world through my damaged sight,” Redhawk told Graphic Art News. “My art is designed with the idea to challenge and in some cases, disturb the visual sense of ‘order’, very much in the same way that my vision has become a constant challenge to me.” Source
Here's a fascinating look at the Ghost Shark family, which consists of the dark ghost shark (Hydrolagus novaezealandiae) and the pale ghost shark (Hydrolagus bemisi).
Last week, a Russian military jet was shot down by Turkey, who claims that it violated their airspace for 17 seconds, and ignored 10 warnings in the space of five minutes. Russia claims that it was shot down over Syrian airspace, and that it never violated Turkish territory. Two Belgian researchers decided to review the video footage of the incident to try and ascertain which account is more accurate.
When the first jet is hit, it begins tumbling to the ground, falling for 30 seconds before it impacts the hillside. Assuming the pilot lost control of the plane immediately, the downwards movement is only dependent on gravitational acceleration. Backtracking this acceleration downwards, they calculated that the plane was traveling at a height of 4,500 meters (14,800 feet) when it was hit – roughly consistent with Turkish accounts at this point.
Turkey claimed a specific crash site, 8 kilometers (5 miles) from where it was hit. This means that it must have been traveling at an initial speed of 980 kilometers per hour (610 miles per hour). Turkish officials say that the jet was traveling through 2 kilometers (1.24 miles) of Turkish airspace for 17 seconds.
At this speed, however, it would have only taken seven seconds. In addition to this, if the jet was traveling at that speed, it would cover a distance of 80 kilometers (50 miles) in five minutes – making the Turkish military’s statement of “ten warnings in five minutes” seem highly implausible; the warnings could not have all fitted into just seven seconds. The warnings made would therefore have been based on mere speculation as to whether or not the plane was crossing the border.
Image credit: An airstrike on Kobane, a town close to the Syrian-Turkish border.
Χθες, επέστρεψα με βραδινή πτήση από προορισμό του εσωτερικού στον οποία είχα βρεθεί με πρωινή πτήση την ίδια μέρα και η κούραση μου είχε φτάσει το ύψος του Empire State Bulding. Η μόνη μου λύση για να ξεχάσω την κούραση και για να περάσει γρήγορα η διαδρομή μέχρι να φτάσω στο σπίτι μου ήταν να ανοίξω το βιβλίο μου και να αφεθώ στη συναρπαστική πλοκή του. Την ίδια ιδέα είχαν φυσικά και πολλοί άλλοι συνταξιδιώτες μου στο μετρό. Εξάλλου, η ανάγνωση βιβλίων στα μέσα μεταφοράς, προκάλεσε τη δημιουργία ενός από τους πιο δημοφιλείς λογαριασμούς στο Instagram, με θέμα ωραίους άντρες να διαβάζουν στο τρένο και σχετικό τίτλο “Hot Dudes Reading”, που κέρδισε 110.000 ακολούθους με μόλις 13 posts! Τι είναι, λοιπόν, αυτό που μας κάνει να ανοίγουμε τις σελίδες ενός βιβλίου (φυσικού ή e-book) όσο κουρασμένοι ή πιεσμένοι κι αν είμαστε και να μεταφερόμαστε νοητά κάπου αλλού, σε μια άλλη εποχή, να γινόμαστε κάποιοι άλλοι; Η Annie Murphy Paul σε άρθρο της στους New York Times που φέρει τον τίτλο “Your Brain on Fiction” αναφέρει μια έρευνα του 2006 μέσα από την οποία νευρολόγοι απέδειξαν πως ο εγκέφαλος δραστηριοποιείται σχεδόν το ίδιο όταν διαβάζει για μια εμπειρία με όταν τη βιώνει, καθώς αντιδρούν οι ίδιες περιοχές. Για παράδειγμα ζήτησαν από Ισπανόφωνους να διαβάσουν τις λέξεις «καφές» και «άρωμα». Τη στιγμή που τις ανάγνωσαν οι απολήξεις του οσφρητικού νεύρου αντέδρασαν, ενώ όταν διάβασαν λέξεις όπως «καρέκλα» και «κλειδί» παρέμειναν αδρανείς. Επομένως, ένα ανάγνωσμα είναι ικανό να διεγείρει και αισθήσεις που κανονικά θα χρειάζονταν ένα ανάλογο ερέθισμα όπως εκείνη της όσφρησης.
Ο ανταρτοπόλεμος και ο αντι-ανταρτοπόλεμος στη Συρία και στο Ιράκ "καλά" κρατούν, μένοντας ισόπαλοι μέχρι στιγμής.
Ο ανταρτοπόλεμος ξεκίνησε από διαφορετικές αφετηρίες στις δύο χώρες. Στη Συρία, ξεκίνησε σαν προέκταση της λεγόμενης "Αραβικής Άνοιξης". Ενός κύματος διαδηλώσεων και εξεγέρσεων, με σκοπό την πτώση δικτατορικών καθεστώτων και την αποτίναξη της καταπίεσης των πτωχών αραβικών λαϊκών στρωμάτων. Στο Ιράκ ο νέος κύκλος, μετά την αποχώρηση των Αμερικανών, ξεκίνησε με αφορμή τις φυλετικές-θρησκευτικές διαφορές, μεταξύ σουνιτών και σιϊτών.
Και εκεί έγινε η μοιραία στροφή προς τον θρησκευτικό, μουσουλμανικό φονταμενταλισμό! Όλα ήλθαν ανάποδα και αντί για προσέγγιση αραβικού και "δυτικού" κόσμου, που θα οδηγούσε στην ενιαία παγκόσμια νεοφιλελεύθερη (καπιταλιστική) αντίληψη, προέκυψε η βαθιά ρηγμάτωση, που κατευθύνει στην αποκοπή κάθε επικοινωνίας και στην προσπάθεια βίαιης επιβολής ιδεών και τρόπου ζωής, είτε από τη μια, είτε από την άλλη πλευρά.
Μαχητές του ΙΚ (Φωτογραφία Αρχείου)
Από την "δυτική" πλευρά, τον κύριο λόγο τον έχουν πολιτικοί ηγέτες, ενώ από την "άλλη", τον έχουν οι θρησκευτικοί ηγέτες! Δεν υπάρχει κανένα επίπεδο και κανένας χώρος επαφής! Η πολιτική ιδεολογία, δεν μπορεί να συγκριθεί, ούτε να κατισχύσει του θρησκευτικού δογματισμού, όσο και αν προσπαθήσει κανείς! Μόνο, αν πεισθούν οι θρησκευτικοί ηγέτες και χαλιναγωγήσουν τους πιστούς τους με τον τρόπο που αυτοί ξέρουν! (Αλήθεια, τους έχει προσεγγίσει έως τώρα κάποιος;)
